تحلیل تأثیر آمایش سرزمین بر توسعۀ گردشگری و امنیت در استان گلستان

زمینه و هدف: آمایش سرزمین از راه توجه به شناخت توانمندی­ها و ظرفیت­های خاص مناطق، کارآمدی اقتصادی، وحدت و یکپارچگی سرزمین، گسترش عدالت و تعادل منطقه­ای، حفظ محیط زیست و احیای منابع طبیعی، حراست از میراث فرهنگی و رفع محرومیت­ها بر امنیت و گردشگری تأثیر می­گذارد. بر همین مبنا،‌ هدف پژوهش حاضر، تحلیل تأثیر آمایش سرزمین بر توسعۀ گردشگری و امنیت در استان گلستان است. روش­شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش آن توصیفی-تحلیلی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل گردشگران استان گلستان است که با  استفاده از روش کوکران،  400 نفر از آنها انتخاب شده است. در این راستا از مدل­ معادلات ساختاری، آزمون سوبل و ضریب رگرسیون برای تجزیه­و­تحلیل داده ها  استفاده شده است.  یافته­ها: یافته‌ها نشان می‌دهد متغیر آمایش سرزمین و توسعۀ گردشگری 64% بر امنیت ملی تأثیرگذار هستند و آمایش سرزمین 11% بر توسعۀ گردشگری تأثیرگذار است. بین آمایش سرزمین و امنیت ملی (با ضریب مسیر 444/0) و همچنین بین آمایش سرزمین و توسعۀ گردشگری (با ضریب مسیر  329/0)  ارتباط معنی­دار و دوسویه­ای برقرار است. رابطه بین توسعۀ گردشگری و امنیت ملی یک رابطۀ دو­سویه و معنادار است (با ضریب مسیر 329/0­). بر اساس آزمون سوبل، تأثیر توسعۀ گردشگری به عنوان یک متغیر میانجی بین آمایش سرزمین و امنیت ملی در سطح 95 % تایید می­شود. بحث و نتیجه­گیری: نتایج نشان می‌دهد توسعۀ گردشگری بر امنیت ملی تأثیر مثبت و معناداری دارد. در سطح 95 % تأثیر توسعۀ گردشگری به عنوان یک متغیر میانجی بین آمایش سرزمین و توسعه گردشگری تأیید شد. توسعۀ گردشگری با مقادیر (p<0.01، t=7.0212) تأثیر آمایش سرزمین بر امنیت را میانجی‌گری می‌کند و نقش تسهیل‌گیری را بین این دو متغیر ایفا می‌نماید.